Hayat...

Sen hayatıma girince anlamışım ben hayatın ne olduğunu.hayat sevmekmiş meğer hayat sevilmek.hayat değer vermekmiş verdiğin değere karşılık görmek.hayat dimdik durmakmış,rüzgarın önünde savrulmayı bırakmak,tutunmak sevdiğine.direnmekmiş ölümüne seninle elele.hayat görmekmiş siyahtan başka renkleride.hayat varolduğunu bilmekmiş yaşadığını bilmek.ve bildiğin herşeyle birlikte yürümek,dimdik korkusuzca umutla.hayat gülmekmiş.seninle herkese ve herşeye inat gülmek.hayat SENmiş..

Bir nisan yağmuru gibi usul usul yağdın topraklarıma
Can verdin damlalarınla damarlarıma kan verdin...
Önce içime çektim seni
Doya doya kana kana bırakmamacasına
Sonra canıma kattım özüme sözüme ömrüme
Kattıkça çoğaldın bende
Kattıkça bi başka suretin yer etti içimde
Kattıkça azımsadım daha çok istedim seni
Daha çok olmalı dedim hep
Daha çok ihtiyacım var suya...
Aldıkça yeşerdi kenarda köşede ne varsa
Dalarım yapraklarım çiçeklerim
Hayat buldum yeniden damlalarınla
Bendeki herşey senin eserin...

HÜZÜN

Bugün günlerden hüzün,yer hüzün şehri
Odama dolan yalnızlık hüznün eseri
Bastığım dallardan gelen sesler hüznün sesleri
Tutabildiğim tek el hüznün elleri...

Hüzün dökülüyor bütün yapraklardan
Yağmur sanıyorum hüzün boşanıyor bulutlardan
Soğuk karanlık ve sisli sokaklardan
Nereye gitsem hüzün koşuyor ardımdan

Bugün aylardan hüzün,günlerden hüzünertesi
Duyduğum bu ses hüznün nefesi
Karanlığın içinde hüznün gölgesi
Bahçemde açanlar hüzün gülleri...

Gönlüm yağmak isterken delicesine
Dağıtma bulutları ağlamak istiyorum
İradem yokmu bir dere bir ırmak kadar
Bırak beni enginlere akmak istiyorum...